இராமநாதபுரத்தில் தம்பியோடு வசிக்கும் அம்மா குடை எடுத்துப்போகச்சொன்னாள், ஆனால் அதை அசட்டை செய்தவன் மழையில் நனைந்து காளான் விடைத்தது போல ஆனேன். சூலூர் பேருந்து நிறுத்தத்தில் இறங்கியவன் நான் வசிக்கும் வீடு 15 நிமிசத்தில் போக வேண்டியது, இரண்டு மணிப்பொழுது ஆனது. அப்போது மழை கவனிப்பு என்னை மகிழ்வில் ஆழ்த்தியது.  எத்தனை பேர் மழையை வசை பாடியபடி இருந்தீர்கள்? ஓ! மக்களே! காய் கறிச்சாறு அருந்த, ஒரு கடையில் அமர்ந்தவன், சுண்டலும் உண்டவாறு பையிலிருந்த ஒரு காகித்த்தை எடுத்து கவிதை எழுத, நேரம் போனது தெரியவில்லை. பெருத்த மழை, தூரல் மழையாக மாற, சாலையில் நடந்தவாறு எழுதிய தமிழ் மழைக்கவிதையை பாடியபடி இல்லம் சேர்ந்தேன். இதோ! தமிழ் மழையில் நனையுங்கள்!

மழை நீர் வடித்தவை குழாய்களல்ல

அவை நீர் வீழ்ச்சிகள்

சாலையில் எழும்பியவை மழைத்துளிகளல்ல

அவை காதலி முத்தமிட்டுச்சிலிர்த்த மயிர்க்கால்கள்

மழை சாடியவை சவுக்கடிகளல்ல

அவை மத்தளம் வாசிக்கும் கோல்கள்

சாலையில் ஓடுயவை மழைக்கோடுகளல்ல

அவை விளையாடும் சிறார்கள்

சாலையோரம் நெழிந்தவை வெறும் நீரல்ல

அவை உயிர்ப்பிக்கும் அமுத தாரைகள்

சாலையில் புடைத்தவை மழைக்கொப்பளங்களல்ல

அவை அரிசியிட்ட பானையின் கொதிப்புகள்

சாலையில் வீழ்ந்தவை மழைக்கோடுகளல்ல

அவை விளையாடும் சிறார்கள்

மழைக்காற்றால் சிலிர்த்தவை மேனிமட்டுமல்ல

மழை கோதிவிட்ட கேசரங்களும்

அத்தோடு மழையிலாடும் இலைகளும் தாம்…….

எங்கும் அணைத்தவை குளிர் கரங்கள்

மழையை வாழ்த்தியபடி, அதை அனுபவித்த படி

ஒதுங்கிய கடையோரம் கவிதை பாடினேன் தமிழை

தேநீர் அருந்தியபடி………………………………….

நீங்களும் தமிழ் மழையில் நனையட்டுமேயென

                                                                        சின்ன சாத்தன்.